Wiersz cotygodniowy

Będę zamieszczał tutaj moje wiersze. Może komuś przypadną do gustu.....

Dzisiaj "OGRÓD"

Jaśminem Twe ciało czuję,
na nowo zmysły rozpala.
Świat wokół wiruje,
żyć znowu pozwala.

Różą Twe ciało widzę
tak pięknie magiczne,
pokryte miłości wstydem,
podniecające i bezgraniczne.

Lilią Twe ciało słyszę,
szmer płatków spełnienie.
Coś we mnie drgnęło i dyszę.
Lecz zaraz cisza ukojenia.

Uwielbiam w twych kwiatów ogrodzie
przechadzać się, wonne strąki pieścić,
płatków, łodydze i liści urodzie
swe uwielbienie obwieścić.

Wędrując kosmosem (19.03.2019)

Uczuć Twych planetą
chcę zostać Kochanie.
W orbicie zaklętą,
ciągłych gwiazd wzdychaniem.

Mgławic niepojęte roje
krążyć nieustannie.
Wszechświata podwoje
kochać się zarannie.

Pragnień Twych kometą
chcę zostać Kochanie.
Dotyku kobietą
ranek zawsze wstanie.

Przepastnych orbit kręgi
opaszą me ciało,
jak Mobiusa wstęgi
wiecznością wspaniałą.

Rozkoszy Twych księżycem
chcę zostać Kochanie.
Z Tobą patrzeć w życie
spełnienia wołaniem.

W doznań galaktyce
jedna wśród miliona.
Nirvan okolice,
ma miłość spełniona.

Miejsce na nowy

zgodnie z regulaminem powinny miec cos wspolnego z TSO - tez opublikowalem tu wiersze i zostały wszystkie wykasowane przez admina
"Jeśli chcesz pochwalić się swoimi umiejętnościami z dziedziny grafiki, poezji itd. - ten dział jest właśnie dla Ciebie! Wszystkie prace trafiające do tego działu powinny mieć związek z projektem The Settlers Online."

Niekoniecznie. Umieściłem te wiersze w wątku: INNE.
No cóż. Może i moje zostaną wykasowane......

SZTORM (23.03.2019)

Dwie fale kołysząc na morzu spienionym
Odnaleźć się chciały wśród licznych otchłani.
Swoich grzbietów dotyku tak bardzo spragnione
Pędziły marząc o rychłym spotkaniu.

Ocean niechętny tej fal pogoni
To wiatry zsyłał, rozszalałe burze.
Kiedy jedna fala w dolnej była toni,
Druga pchana sztormem już była na górze.

Gdy niebo błękitu dostąpiło wreszcie
I spokój zesłało na odmęty wody,
Dla fal prawdy stały się złowieszcze
Daleko od siebie skończyły zawody.

Patrząc po horyzont w niemej bezsilności
Zastygły zmęczone, już morzu uległe.
Słysząc jedynie w beznamiętnej złości
Jedynego pragnienia wołania odległe.

Tęcza (28.03.2019)

Zjawiłaś się na mym niebie tęczą.
Wybuchły barw cudowne freski.
Oplatają mnie i dźwięczą
wśród doznań nieziemskich.

Zagrały czerwienią twe usta,
spłonęły pragnieniem.
Jeszcze do tej pory pusta
dusza zadrżała westchnieniem.

W spojrzeń Twych błękicie
pogrążam się cały, tonę,
by w niemym zachwycie
wyrazić, co niewyrażone.

W pastelach skąpana
odkrywasz mi siebie.
Tak piękna, kochana
tęcza na mym niebie.

Plaża (31.03.2019)

Bezkresnej plaży mieniące się piaski
oceanu skarbów stały się schronieniem.
Bursztynów, muszli i ławic obrazki,
tego co było są tylko wspomnieniem.

To morza przypływ wiedziony księżycem
spienioną falą ląd odległy zalał.
Grzmotem głębin oznajmił przybycie,
mieniąc się jaskrawie potęgą zniewalał.

Ugięła się plaża pod mocarnym ciosem
by w podziw zmienić i oddanie.
Wydm i zatoczek nie przejmując losem
oddała swe piaski we wieczne władanie.

Wiła się rzucana żywiołu mocami,
darami potęgi żywiąc się skwapliwie.
Uwierzyła łatwo, że już jest z Bogami.
Została samotna po morza odpływie.

Wzlecieć (4.04.2019)

Widziałem jej ramiona
na wietrze szumiące.
Widziałem jej usta
pięknie się srebrzące.

Słyszałem jej oddech
szepczący z oddali.
Czułem jej spojrzenie,
lśniący sznur korali.

Przystanąć na chwilę,
zatopić w objęciach.
Rozgrzać duszę swoją
w magicznych zaklęciach.

Wzlecieć hen, wysoko,
porozmawiać z tęczą,
wyswobodzić myśli
z fantazją młodzieńczą.

I wieczności naturze
krążąc razem w niebie
po ostatnie gwiazdy
być tylko dla siebie.

Podróż (8.04.2019)

Mijałem wzgórza czarowne
cudnym blaskiem lśniące,
spojrzeniem nieskromne,
świeże i pachnące.

Byłem w tej dolinie
gdzie wśród drzew zamglonych
nigdy nie ominie
czar westchnień szalonych.

Słuchałem też muzyki
zewsząd się sączącej,
nut żądzy płomyki
we wnętrzu drgające.

Podziwiałem źródła magiczne,
lustra taflą strojne,
odbicia liryczne
pożądania rojne.

Tak drżący, omdlały
upadłem w zachwycie
by podróż wspaniałą
znów zacząć o świcie.

Pytanie (16.04.2019)

Jesteś kroplą rosy ranną
pachnącą świeżości powiewem.
Jesteś źdźbłem trawy wyrosłym
pod marzenia drzewem.

Jesteś promykiem radosnym
gdy cienie pląsają.
Ptaka śpiewu trelem
w ciszy oniemiałej.

Jesteś zapachem poranka
wśród niesennej pustki.
Uśmiechem na szybie,
drgnięciem serca krótkim.

Pięknych - nieuchwytnych
jesteś uczuć zbiorem.
Powiedz mi kochanie:
Jak je pojmać zdołam?

Pytania (21.04.2019)

Gdzie jesteś mej duszy samotne westchnienie?
Czy kiedyś ukoisz czułości pragnienie?
Czy można bez Ciebie rozkosze poznawać?
Czy można nietęsknym rankiem z łóżka wstawać?
Gdzie jesteś źródło szalonej słodyczy?
Dlaczego Cię nie ma gdy ciało me krzyczy?
Czy wśród samotności i hormonów wrzasku
niespodzianie staniesz pełna pożądania blasku?

Spotkanie (6.05.2019) - coś innego

W pobliskiej kawiarni nad rumu szklaneczką
spotkała się szczepionka z bakterii laseczką.
- ''Rano trud włożywszy umyję się skrzętnie,
aby do wieczora brudną być doszczętnie.
Po co się tak męczyć, nad wanną wyginać.
Od brudu nikt nie umarł- to moja maksyma!''
Na to bakterii szczepionka tak odpowie:
- ''Masz rację ma duszko lecz tylko w połowie.
Gdy ja Cie dopadnę, powiem bez zazdrości,
od brudu nie umrzesz ale od czystości!''

Ułuda (10.05.2019)

Niezmierzonych pokłady nadziei
gdzieś widnieją nad horyzontem,
tych swojej wierni ideii
sypiącej zewsząd marnoszarym złotem.

Pozłacana ułuda mami i przyciąga
kładąc przed nimi półstopnie spróchniałe.
Żadna nie działa złowróżbna przestroga -
zostawia jedynie twarze oniemiałe.

Strach

Niewidocznego roju mgławice
tak piękne i rozpasane,
widziałem w pogoni dziewice
tak grzeszne i roześmiane.

Tam było słychać śmiechy,
tam było słychać płacze.
Nie chciałbyś wśród być tych -
gdzie tylko jest inaczej.

Byłem na wzgórzu gdzie jest przepięknie
Byłem w jaskiniach grozę budzących
Czy wreszcie ktoś się ulęknie
i odpowie za podróże złych?

To już był ostatni wiersz.
Zostałem usunięty z gry przez władze TSO, toteż dziękuję wszystkim i chociaż bezpośrednio brak możliwości grania nie skutkuje brakiem mozliwości umieszczania wierszy, jednakże definiuje moją postawę wobec TSO jako takiego.
Dziekuję wszystkim czytelnikom!